Laska huculska 865 ciupaga [prezent]

Opis

Laska huculska 865 ciupaga, , Karpaty Wschodnie, drewno, paciorki, mosiądz, długość całkowita 91 cm „Przyroda i człowiek, od wieków żyjący tu w ścisłej symbiozie, wytworzyli harmonijną całość, jedyną w swym rodzaju. Huculszczyzna – to po dziś dzień rezerwat nietylko niezniszczonej przyrody, ale i dawnych obyczajów i zwyczajów, dawnych strojów i obrzędów, dawnego człowieka. Huculszczyzna – to wyspa egzotyzmu, jakiejby napróżno szukać w całej Europie. A w kim z nas nie drzemie pociąg do zwiedzania krajów pierwotnych, nieznanych, do oglądania rzeczy obcych, niecodziennych! Czy musimy jednak szukać tego aż za morzami czy piaskami pustyni? W Europie, ba we własnym kraju posiadamy wyspę egzotyzmu, niedocenianą jednak i zapomnianą. Jeżdżą turyści do parków Ameryki, gdzie pokazują im przystrajanych na pokaz Indjan. A czyż nasz Hucuł w swym przepięknym barwnym stroju czysto na połoninie ze swą czterometrową trembitą czy w konnym orszaku ślubnym lub wreszcie na mknącej po spienionym Czeremoszu darabie nie jest stokroć bardziej oryginalny, malowniczy, naturalny i godzien poznania? Nęcą nas tajemnicze wody obcych rzek, lecz niewiele z nich może się równać z Czeremoszem, gdy z otwartych klauz runie w doliny całym rozmachem swych spiętrzonych fal, przewalając się po głazach, rwąc i pieniąc się w tysiącznych kaskadach, niosąc dziesiątki tratew i darab, A odwieczne gęstwiny puszcz karpackich, gdzie tylko niedźwiedź i wilk przebywa, owe stuletnie świerki i jodły, szumiące wysoko limby i pełzająca przyziemnie kosówka, czyż nie są godne stanąć obok puszcz z książek Curwooda i Londona? Huculszczyzna jest tą cudowną retortą, w której każdy może dowoli regenerować komórki ducha i ciała, zniszczone codziennem, zmechanizowanem życiem. Idźmy więc na Huculszczyznę, poznajmy ten kraj piękny i ciekawy, bierzmy z niego to wszystko co tu młode, zdrowe, niezepsute szablonem i szarzyzną.” Krótki przewodnik po Huculszczyźnie, Warszawa 1933, Główna Księgarnia Wojskowa